Holaa!
De vorige keer ben ik gestopt bij roatan, maar het weekend nadat we thuiskwamen van die reis was drukbezet.
Die zaterdag was ik met 3 andere meisjes van belgie naar Tegucigalpa (de hoofdstad) gegaan, om eens een dagje te shoppen. het was daar heel leuk in de mall, want het was we al ff geleden dat ik nog eens gwoon gaan shoppen was. Maar we kwamen in het donker terug, en normal zou mijn papa ons aan het busstation komen afhalen, maar dat duurde wat lang, en we zaten niet zoo ns op gemak daar. Het was dus al donker en daar was echt niemand, alleen een paar busschauffeurs en bewakers, en dan zou je denken “oh dat is toch wel veilig” maar hier lopen die bewakers met megageweren rond, dus voel ik mij daar toch niet zo goed bij. Maar dan zijn we met heel veel schrik naar het hotel gestapt, maar we zijn er uiteindelijk toch goed geraakt.
Zondagochtend zijn we zoals alle zondagen naar de kerk gegaan, maar daarna zijn we naar een huis van mijn nonkel gegaan. Dat ligt een beetje in de bergen, en we gingen daar is een wandeling maken. Maar… ik wist niet dat we naar daar gingen, en al zeker niet dat we in de bergen gingen wandelen, dus ik met mijn mooie sandaaltjes en kleren waarmee ik naar de kerk was geweest die bergen op en af. En je kon het al zien aankomen he, ik glij daar natuurlijk ergens megahard uit, want we waren langs een beekje aan het stappen, maar er was nergens een weg, en mijn broek dus helemaal onder de modder. Maar dat is gelukkig niet zo erg. En daarna moesten we ergens een berg op, maar mijn zus en ik namen een andere weg als de rest, en we waren snel boven, maar de anderen bleven lang weg, dus wij gingen dan maar verder. maar uiteindelijk waren we zo’n beetje verloren gelopen, tot we ineens geroep hoorden, en de groep aan de overkant van de berg zagen. Gelukkig maar!
Daarna hebben we dan nog avondeten gegeten, van zelf gevangen vis, en dus ook zelfgemaakte, maar dat is nu niet egt iets voor mij, egt vies, om die ingewanden enzo daaruit te halen…
Woensdag 10 maart moest ik een dagje school skippen om eindelijk mijn visa in orde te kunnen gaan maken! Na zo’n 3 maand illegaal te zijn mocht dat wel is gebeuren vond ik!
Vrijdag 12 maart hadden we een voetbaltoernooi georganiseerd tegen verschillende scholen, en het was echt heel leuk. Wel wat stresserend in het begin, want we waren nog niet helemaal klaar en ze begonnen ineens met hopen eten te kopen en er was niets van wisselgeld, ma bon, dat hoort erbij. Uiteindelijk hebben we alles verkocht gekregen + onze ploeg is 2de geworden!! Fantastisch dus!
maar tijdens dat voetbaltoernooi kwamen ze mij ook iets vragen, het laatste jaar toerisme organisserde namelijk een event en daar ging er een misverkiezing gehouden worden, en ze vroegen of ik wou meedoen! Eerst zei ik nee, maar na veel gepush van hen en mijn klasgenoten heb ik uiteindelijk toegegeven. Ik zag het eerst helemaal niet zitten, maar we hebben een hele week zitten oefenen en oefenen, en uiteindelijk was het nog wel leuk. Ik ben niet gewonnen natuurlijk, maar het was wel eens een speciale ervaring om aan mee te doen!
Dit weekend waren we met afs naar ceiba geweest. De eerste dag was iedereen naar cayos cochinos gegaan, maar dat hadden wij (de 3 belgen dat meewaren) al is gezien, dus wij zijn sambo creek gaan bezoeken, een garrifunadorpje vlakbij het hotel, en heeben wat aan het zwembad gezeten. De volgende dag zijn we naar pico bonito gegaan, en hebben daar een wandeling in de jungle gedaan en onderweg hebben we 2 keer in de rivier gezwommen, echt plezant. Op het einde was ere en waterval, en we wouden tot daar zwemmen, maar de stenen waren super glad, dus we zouden dan niet meer teruggeraken… en in de avond zijn we naar een event van WWF gegaan, ‘het uur van de planeet’, en daar gingen ze het licht uitdoen voor 1 uur, en we stonden daar dus allemaal met onze kaarsjes, maar dat event was in het midden van allemaal winkels en natuurlijk hadden zij de lichten van hun reclameborden niet uitgedaan… dus ja, heel veel effect had het niet.. maar het was wel nog gezellig!
En deze week heb ik een weekje vakantie!
Hele vele groetjes!
Karen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ola Karen
BeantwoordenVerwijderenHet is een dagske congé en dus tijd om jou nog eens te schrijven. Mama heeft gisteren een paar foto's meegebracht naar mémé en amaai die waren schoon zeg, jij met een dolfijn, papegaai en dan die aapjes,...super. Jessie heeft in de voormiddag nog een paar andere foto's laten zien van je vakantie. Ik kan het geloven dat je dit allemaal nooit meer zult vergeten! Geniet er maar van meisje. En ja, ik had je wel eens willen zien stappen in de bergen met je zondagse pak aan. En als je het mij vraagt, hebben jullie ginder wel veel vakantie. We gaan dat in België ook invoeren en zeker ook voor de werkende mens. Ja, de laatste 3 maanden waren nogal hectisch bij ons op het werk. Mijn collega is met pensioen gegaan eind maart en ik neem haar taken allemaal over. Dus dat was leren, en terwijl nog mijn werk en alles uitleggen en stressen en ... Ik werd er soms onnozel van. Maar,ik ben haar enorm dankbaar, ze heeft mij heel goed in de watten gelegd en alles allemaal uitgeschreven zodat ik alles kan terugvinden als ik niet meer weet hoe iets in elkaar zit. Ik zou wel eens een sabbatjaar willen nemen. Zo'n jaar dat je niet moet gaan werken en alleen maar je goesting kan doen. Dat zou wat zijn. En eigenlijk kan dat wel hé als we dat echt willen. Maar het doen... Daarom vind ik het zo geweldig dat jij die stap wel hebt gezet en het hebt aangedurfd. Want zo een ervaring, zal je altijd bijblijven en geeft je heel wat innerlijke rijkdom.
Gisteren was het paasdag bij mémé en je kent ze hé. Mooi versierde tafel, heel lekker eten (zoals altijd) en ne gezellige boel. Jesse en Lola hebben paaseitjes gezocht (tussen de regenbuien door, België hé) Dat was wel schattig om te zien. Mémé heel enthousiast: 'hé mannen, ik heb zojuist de klokken zien overvliegen, ga eens vlug buiten kijken!' En sprint, zij naar buiten. Ik zei pas op hé want er ligt kaka (ge weet wel van de grote loefer en de twee sauciskes)En weet je wat Dirk daarop zei? Tiens, ik dacht dat de klokken alleen paaseieren brachten. En iedereen lachen. Jesse is in een 'zorro' bui. Dus we hadden voor hem een zorro-pak en een degen gezocht. Content dat hij was. Ze worden echt groot hoor. Je gaat verschieten als je ze terugziet in juli. En heeft mama je al verteld dat zij wekelijks bij mémé moet 'afwajssjen' met Lola? (zo zegt ze dat) En na den afwas is het van 'ia, ijsje eten?' Ja, het wekelijks ritueel de zondagavond bij mémé. En het was weer taart en kaarsjes blazen. Deze keer was Peter aan de beurt, 26, super hé. Je mama had voor heerlijke desserts gezorgd. Die kan er toch wat van hoor. 't wordt nog een echte mémé. En o ja, ze had een superschoon rokje aan, zelf gemaakt. Karen, ik zou al aan een verlanglijstje beginnen denken van toffe kleedjes, broeken, sjorten, 't shirts,...Breng maar wat stofkes mee van ginder en je gaat zien, ze maakt er prachtige dingen van. Heb ik al verteld dat Peter een bouwgrond heeft gekocht? Het is op de steenweg naar Leuven in Leefdaal. Zij hebben dus eindelijk iets gevonden en zijn blij hoor. Waarschijnlijk zullen ze volgend jaar beginnen bouwen. Dus ja, hij zal nog een tijdeke thuis blijven wonen, maar ik denk niet dat hij dat erg vind. En wij ook niet hoor! Behalve als ik begin te zagen van doe dit, of ruim eens op, of kan je niet dat,... En naar 't schijnt kan ik er de laatste tijd wat van, zeggen ze. 't ja zou dat misschien den ouderdom zijn? haha. Moeders zeker! Karen, de rust is hier voorbij, ze zijn terug van de tennis. Een kommetje ijs en den tv aan. Ja, probeer je dan nog maar eens te concentreren. Geniet er nog maar goed van ginder en tot de volgende keer!
Dikke knuffel van ons allemaal en een lekske van Layla!
heey!!
BeantwoordenVerwijderenik heb hier inderdaad al heel wat prachtige dingen gezien en meegemaakt die ik nooit zal vergeten!! ik ben echt heel blij met de keuze die ik heb gemaakt om er een jaartje tussenuit te gaan, maar als jij dat ook wilt kan je dat zeker een keertje doen he, een jaartje met nonkel guy derop uittrekken!!
maar ik ga zeker verschieten van hoe groot jesse en lola al gaan zijn, want onlangs hadden dirk en kristin mij een paar fotootjes doorgestuurd van lola, en amai, ze is al veel veranderd!
ik had nog niet gehoord dat peter en vanessa een grond hadden gevoneden, maar ik ben heel blij voor hun, wamt ze waren toch wel al lang aan het zoeken he en hadden niet altijd zoveel geluk...
ah! goeie tip om hier al stofjes uit te zoeken, dan neem ik die mee en kan mama een paar mooie kleedjes voor mij maken!!
hele vele groetjes aan iedereen daar!!
karen X