bijna señorita verano :P

Holaa!

De vorige keer ben ik gestopt bij roatan, maar het weekend nadat we thuiskwamen van die reis was drukbezet.
Die zaterdag was ik met 3 andere meisjes van belgie naar Tegucigalpa (de hoofdstad) gegaan, om eens een dagje te shoppen. het was daar heel leuk in de mall, want het was we al ff geleden dat ik nog eens gwoon gaan shoppen was. Maar we kwamen in het donker terug, en normal zou mijn papa ons aan het busstation komen afhalen, maar dat duurde wat lang, en we zaten niet zoo ns op gemak daar. Het was dus al donker en daar was echt niemand, alleen een paar busschauffeurs en bewakers, en dan zou je denken “oh dat is toch wel veilig” maar hier lopen die bewakers met megageweren rond, dus voel ik mij daar toch niet zo goed bij. Maar dan zijn we met heel veel schrik naar het hotel gestapt, maar we zijn er uiteindelijk toch goed geraakt.
Zondagochtend zijn we zoals alle zondagen naar de kerk gegaan, maar daarna zijn we naar een huis van mijn nonkel gegaan. Dat ligt een beetje in de bergen, en we gingen daar is een wandeling maken. Maar… ik wist niet dat we naar daar gingen, en al zeker niet dat we in de bergen gingen wandelen, dus ik met mijn mooie sandaaltjes en kleren waarmee ik naar de kerk was geweest die bergen op en af. En je kon het al zien aankomen he, ik glij daar natuurlijk ergens megahard uit, want we waren langs een beekje aan het stappen, maar er was nergens een weg, en mijn broek dus helemaal onder de modder. Maar dat is gelukkig niet zo erg. En daarna moesten we ergens een berg op, maar mijn zus en ik namen een andere weg als de rest, en we waren snel boven, maar de anderen bleven lang weg, dus wij gingen dan maar verder. maar uiteindelijk waren we zo’n beetje verloren gelopen, tot we ineens geroep hoorden, en de groep aan de overkant van de berg zagen. Gelukkig maar!
Daarna hebben we dan nog avondeten gegeten, van zelf gevangen vis, en dus ook zelfgemaakte, maar dat is nu niet egt iets voor mij, egt vies, om die ingewanden enzo daaruit te halen…

Woensdag 10 maart moest ik een dagje school skippen om eindelijk mijn visa in orde te kunnen gaan maken! Na zo’n 3 maand illegaal te zijn mocht dat wel is gebeuren vond ik!
Vrijdag 12 maart hadden we een voetbaltoernooi georganiseerd tegen verschillende scholen, en het was echt heel leuk. Wel wat stresserend in het begin, want we waren nog niet helemaal klaar en ze begonnen ineens met hopen eten te kopen en er was niets van wisselgeld, ma bon, dat hoort erbij. Uiteindelijk hebben we alles verkocht gekregen + onze ploeg is 2de geworden!! Fantastisch dus!
maar tijdens dat voetbaltoernooi kwamen ze mij ook iets vragen, het laatste jaar toerisme organisserde namelijk een event en daar ging er een misverkiezing gehouden worden, en ze vroegen of ik wou meedoen! Eerst zei ik nee, maar na veel gepush van hen en mijn klasgenoten heb ik uiteindelijk toegegeven. Ik zag het eerst helemaal niet zitten, maar we hebben een hele week zitten oefenen en oefenen, en uiteindelijk was het nog wel leuk. Ik ben niet gewonnen natuurlijk, maar het was wel eens een speciale ervaring om aan mee te doen!

Dit weekend waren we met afs naar ceiba geweest. De eerste dag was iedereen naar cayos cochinos gegaan, maar dat hadden wij (de 3 belgen dat meewaren) al is gezien, dus wij zijn sambo creek gaan bezoeken, een garrifunadorpje vlakbij het hotel, en heeben wat aan het zwembad gezeten. De volgende dag zijn we naar pico bonito gegaan, en hebben daar een wandeling in de jungle gedaan en onderweg hebben we 2 keer in de rivier gezwommen, echt plezant. Op het einde was ere en waterval, en we wouden tot daar zwemmen, maar de stenen waren super glad, dus we zouden dan niet meer teruggeraken… en in de avond zijn we naar een event van WWF gegaan, ‘het uur van de planeet’, en daar gingen ze het licht uitdoen voor 1 uur, en we stonden daar dus allemaal met onze kaarsjes, maar dat event was in het midden van allemaal winkels en natuurlijk hadden zij de lichten van hun reclameborden niet uitgedaan… dus ja, heel veel effect had het niet.. maar het was wel nog gezellig!

En deze week heb ik een weekje vakantie!


Hele vele groetjes!

Karen

Roatan : het paradijs!

Holaa!!

como estan? espero que todos estan bien!
ik hoop dat jullie wat tijd gaan hebben, want ik heb heel veel te vertellen!

we zullen beginnen met de school. zoals jullie wel weten had ik een lange vakantie, maar na die lange vakantie is de school terug begonnen, nu al zo ongeveer een maand. de eerste dagen waren heel saai, want er kwamen niet veel klasgenoten van mij opdagen, maar daarna werd het wel plezant. het gaat veel leuker worden als vorig jaar, omdat we in het laatste jaar zitten en dus veel activiteiten gaan doen, en ook gewoon al omdat ik nu veel meer kan meepraten!

maar na 2 weken was ik de school al een beetje beu, en ben ik maar een weekje op vakantie gegaan. we hadden eigenlijk met alle belgen een vakantie gepland in januari, maar door het slechte weer was dat afgelast en zijn we dus vorige week gegaan. we zijn met zen allen (7 belgische meisjes) naar Roatan gegaan, een van de eilanden van Honduras. het was echt het paradijs!! witte stranden, klaarheldere zee en palmbomen, precies de stranden van in de boekskes! maar om daar te geraken moesten we de ferry nemen, en dat is niet niet voor iedereen zo goed bekomen... eenmaal daar werden we met een auto naar ons hotel gebracht.

de eerste dag hebben we een snorkeltour gedaan, de koralen waren niet echt zo prachtig, want ze hadden geen kleur meer, maar er waren wel direct mooie vissen. ook zijn we met de kayak van West End (het strand waar wij zaten) tot bijna West Bay gegaan.

de tweede dag was echt het toppunt!! in de voormiddag hebben we canopy (deathride) gedaan, met 13 kabels! en we mochten daar ook superwoman uithangen, echt heel leuk! daarna hebben we daar een wandeling in het park gedaan en hebben ze grote rode of groene papegaaien op ons hoofd gezet, heel plezant, maar een beetje verder begon de gids op aapjes te roepen en die kwamen gewoon af van tussen de bomen, egt geweldig! 1 aap sprong gewoon op de schouder van de personen, en de gids bracht een ander klein aapje dat je in je armen mocht vastnemen, echt heel schattig! om nooit meer te vergeten! maar de dag was nog niet om, want in de namiddag werden we naar een andere plaats gebracht waar we bij de dolfijnen mochten! we moesten met ons 7 in een lijn tot onze navel in het water gaan staan, en de trainer liet de dolfijn voorbij ons zwemmen zodat we har konden aanraken. ik zeg haar, want de dolfijn was zwanger, en we konden zelfs even een bultje voelen van het babytje! daarna liet de dolfijn ons wat kunstjes zien, en als toppunt mochten we de dolfijn een knuffel geven, en gaf de dolfijn aan ons een kusje!! echt een geweldige dag!!!
Dinsdag hadden we een rustdag ingelast, we zijn dan met de watertaxi naar West Bay gegaan, de plaats met de mooiste stranden zeggen ze. Daar wooden we vooral nog een beetje snorkelen enzo, maar we hadden echt pech, want die dag waren er juist veel kwallen, niemand heft het du slang volgehouden I n het water te blijven.. de volgende dag hebben we een tour rond het eiland gedaan, en we wooden eigenlijk een garifunashow gaan bezien. Garifunas is een typisch volk van daar. En we wooden ook naar een sort zoo, maar we hadden echt pech want het was allebei gesloten… maar we hebben een mooi boottochtje gedaan en zijn ook in chique hotel een lekker ijsje gaan eten, met chocoladesaus!!! De laatste dag was het niet zo’n mooi weer, en hebben degenen die niet zijn gaan duiken (ik dus ook) een lekker ontbijtje gaan eten en hebben we nog wat souvenierwinkeltjes gedaan. En in de avond zijn we lekker gaan eten en gaan feesten voor de verjaardag van Julie!! Vrijdag vroeg in de ochtend keerden we terug, en eigenlijk was het de bedoeling om helemaal naar huis terug te keren, mar door een stom toeval (de taxichauffeur zag dat iemand iets aan het opzoeken was over cayos cochinos) hebben we snel nog iets kunnen regelen en zijn we een nachtje in cayos cochinos kunnen blijven slapen!! Cayos cochinos is een eilandengroep dat bestaat uit zo’n 12 verschillenden eilandjes, sommigen van misschien zo’n 10m2 groot! We zijn dar o peen eiland blijven slapen waar zo’n 100 mensen wonen. Het was een garifunaeiland, en in de avond waren ze wat aan het dansen, dus hebben we toch nog wat hun kunsten gezien!! Maar dat was echt onze laatste dag, aan al het moois komt een eind, spijtig genoeg…
Maar ik ben heel blij dat ik dat allemaal heb kunnen zien en meemaken, want dat is om nooit te vergeten!!

Saludos de Honduras!!
Karen X